เด็ก ๆ รู้ไหม เมื่อก่อนเราเดินจากโลกไปดวงจันทร์ได้ ถ้าอยากไปเที่ยวดวงจันทร์ แค่ไปยืนที่โล่ง ๆ พูดเบา ๆ ว่า “พี่เมฆ ๆ” เมฆหลายก้อนจะลอยมาใกล้ เพียงใช้เอามือ แตะ ๆ ดูว่านุ่มแน่นมากพอ ก็ปีนขึ้นเมฆไป แต่ถ้าใจร้อน เมฆยังรวมตัวกันไม่ดี อาจตกลงมาบาดเจ็บได้ พอขึ้นไปยืนอยู่บนเมฆหนานุ่ม ก็ค่อย ๆ เดินไปสู่ดวงจันทร์ มีดวงดาวส่องทางเป็นระยะ ๆ ในดวงจันทร์ ทุกอย่างเป็นสีเงินสุกใสและเบาสบาย ทุกอย่างเบาไปหมด เช่น เวลาเด็ก ๆ กระโดด ก็กระโดดได้สูงมาก ตั้ง ๔ เมตร เด็ก ๆ จึงชอบไปเล่นกระโดดหนังยางบนดวงจันทร์ แล้ววันหนึ่งก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น… วันนั้นพี่เมฆไม่ค่อยสบาย ร่างกายอ่อนแอ รวมตัวกันไม่ หนาแน่น พี่เมฆบอกว่า “วันนี้อย่าไปดวงจันทร์เลยนะ” แต่เด็ก ๆ ไม่ยอม ร้องไห้กันใหญ่ ในที่สุดพี่เมฆต้องฝืนรับเด็ก ๆ ไป แต่ลอยช้า ๆ ต่ำ ๆ ตัวพี่เมฆบางลง ๆ เด็ก ๆ กับพี่เมฆปรึกษากันว่า จะต้องกระโดดลงที่ยอดไม้แห่งหนึ่งในภูเขา บนต้นไม้มีรังนกขนาดใหญ่หนานุ่มและลูกนกหลายตัว เด็ก ๆ จึงไม่เป็นอะไรมาก แต่ลูกนกตัวหนึ่งปีกหัก ต้องเข้าเฝือกหลายวัน พ่อแม่นกโกรธมาก พ่อแม่เด็กก็เช่นกัน ดุพี่เมฆว่า “แย่จริง ๆ ทีหลังไม่ต้องมารับเด็ก ๆ อีกแล้วนะ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น