ยายกะตา

ยายกะตาปลูกถั่วปลูกงาให้หลานเฝ้า หลานไม่เฝ้า

กามากินถั่วกินงาเจ็ดเมล็ดเจ็ดทะนาน

ยายมายายก็ด่า ตามาตาก็ตี

หลานร้องไห้ไปหานายพราน ขอให้ช่วยยิงกา

กากินถั่วกินงาเจ็ดเมล็ดเจ็ดทะนาน

ยายมายายก็ด่า ตามาตาก็ตี

นายพรานตอบว่า "ไม่ใช่กงการอะไรของข้า"

หลานจึงไปหาหนู ขอให้ช่วยกัดสายธนูนายพราน

นายพรานไม่ช่วยยิงกา

กากินถั่วกินงาเจ็ดเมล็ดเจ็ดทะนาน

ยายมายายก็ด่า ตามาตาก็ตี

หนูตอบว่า "ไม่ใช่กงการอะไรของข้า"

หลานจึงไปหาแมว ขอให้แมวช่วยกัดหนู

หนูไม่ช่วยกัดสายธนูนายพราน

นายพรานไม่ช่วยยิงกา

กากินถั่วกินงาเจ็ดเมล็ดเจ็ดทะนาน

ยายมายายก็ด่า ตามาตาก็ตี

แมวตอบว่า "ไม่ใช่กงการอะไรของข้า"

หลานจึงไปหาหมาขอให้ช่วยกัดแมว

แมวไม่ช่วยกัดหนู

หนูไม่ช่วยกัดสายธนูนายพราน

นายพรานไม่ช่วยยิงกา

กากินถั่วกินงาเจ็ดเมล็ดเจ็ดทะนาน

ยายมายายก็ด่า ตามาตาก็ตี

หมาตอบว่า "ไม่ใช่กงการอะไรของข้า"

หลานจึงไปหาไม้ค้อนให้ย้อนหัวหมา

หมาไม่ช่วยกัดแมว

แมวไม่ช่วยกัดหนู

หนูไม่ช่วยกัดสายธนูนายพราน

นายพรานไม่ช่วยยิงกา

กากินถั่วกินงาเจ็ดเมล็ดเจ็ดทะนาน

ยายมายายก็ด่า ตามาตาก็ตี

ไม้ค้อนตอบว่า "ไม่ใช่กงการอะไรของข้า"

หลานจึงไปหาไฟให้ช่วยไหม้ไม้ค้อน

ไม้ค้อนไม่ช่วยย้อนหัวหมา

หมาไม่ช่วยกัดแมว

แมวไม่ช่วยกัดหนู

หนูไม่ช่วยกัดสายธนูนายพราน

นายพรานไม่ช่วยยิงกา

กากินถั่วกินงาเจ็ดเมล็ดเจ็ดทะนาน

ยายมายายก็ด่า ตามาตาก็ตี

ไฟตอบว่า "ไม่ใช่กงการอะไรของข้า"

หลานจึงไปหาน้ำให้ช่วยดับไฟ

ไฟไม่ช่วยไหม้ไม้ค้อน

ไม้ค้อนไม่ช่วยย้อนหัวหมา

หมาไม่ช่วยกัดแมว

แมวไม่ช่วยกัดหนู

หนูไม่ช่วยกัดสายธนูนายพราน

นายพรานไม่ช่วยยิงกา

กากินถั่วกินงาเจ็ดเมล็ดเจ็ดทะนาน

ยายมายายก็ด่า ตามาตาก็ตี

น้ำตอบว่า "ไม่ใช่กงการอะไรของข้า"

หลานจึงไปหาตลิ่งให้ช่วยพังทับน้ำ

น้ำไม่ช่วยดับไฟ

ไฟไม่ช่วยไหม้ไม้ค้อน

ไม้ค้อนไม่ช่วยย้อนหัวหมา

หมาไม่ช่วยกัดแมว

แมวไม่ช่วยกัดหนู

หนูไม่ช่วยกัดสายธนูนายพราน

นายพรานไม่ช่วยยิงกา

กากินถั่วกินงาเจ็ดเมล็ดเจ็ดทะนาน

ยายมายายก็ด่า ตามาตาก็ตี

ตลิ่งตอบว่า "ไม่ใช่กงการอะไรของข้า"

หลานจึงไปหาช้างให้ช่วยถล่มตลิ่ง

ตลิ่งไม่ช่วยพังทับน้ำ

น้ำไม่ช่วยดับไฟ

ไฟไม่ช่วยไหม้ไม้ค้อน

ไม้ค้อนไม่ช่วยย้อนหัวหมา

หมาไม่ช่วยกัดแมว

แมวไม่ช่วยกัดหนู

หนูไม่ช่วยกัดสายธนูนายพราน

นายพรานไม่ช่วยยิงกา

กากินถั่วกินงาเจ็ดเมล็ดเจ็ดทะนาน

ยายมายายก็ด่า ตามาตาก็ตี

ช้างตอบว่า "ไม่ใช่กงการอะไรของข้า"

หลานจึงไปหาแมลงหวี่ให้ช่วยตอมตาช้าง

ช้างไม่ช่วยถล่มตลิ่ง

ตลิ่งไม่ช่วยพังทับน้ำ

น้ำไม่ช่วยดับไฟ

ไฟไม่ช่วยไหม้ไม้ค้อน

ไม้ค้อนไม่ช่วยย้อนหัวหมา

หมาไม่ช่วยกัดแมว

แมวไม่ช่วยกัดหนู

หนูไม่ช่วยกัดสายธนูนายพราน

นายพรานไม่ช่วยยิงกา

กากินถั่วกินงาเจ็ดเมล็ดเจ็ดทะนาน

ยายมายายก็ด่า ตามาตาก็ตี

แมลงหวี่ตอบว่า "ข้าจะช่วยตอมตาช้างให้ตาเน่าทั้งสองข้าง"

ช้างตกใจจึงรีบไปช่วยถล่มตลิ่ง

ตลิ่งจึงรีบไปช่วยพังทับน้ำ

น้ำจึงรีบไปช่วยดับไฟ

ไฟจึงรีบไปไหม้ไม้ค้อน

ไม้ค้อนจึงรีบไปย้อนหัวหมา

หมาจึงรีบไปช่วยกัดแมว

แมวจึงรีบไปช่วยกัดหนู

หนูจึงรีบไปกัดสายธนูของนายพราน

นายพรานจึงรีบไปช่วยยิงกา

กาจึงเอาถั่วเอางาเจ็ดเมล็ดเจ็ดทะนานมาคืนหลาน

หลานเอาถั่วเอางาไปให้แก่ยายกะตา

ยายกะตาก็เลิกด่าเลิกตีหลานแต่นั้นมา